Пиперки со Сирење на Мексикански Начин - Rajas con Queso en Salsa

Еден од мојте најомилени специјалитети од мексиканската кујна е пиперки со сирење во сос од домати.

Специјалитет на мајка ми, најмалку еднаш неделно го готвење за доручек или за ручек. Да се најде добро сирење во големите градови од Мексико е тешка задача. Се има растителна маст и еден вкус како на пластика. Јас мислев само мене и на мојте така ни одеше вкусот но една прилепчанка која замина во Мексико го  потврди тоа.  Така секоја недела одеше кај нас Дон Педро Виџареал, кој ги носеше едни од најубавите сирења што сум ги јадела во животот.

Начинот за готвење е сличен на македонскиот начин на готвење на летните манџи со пиперки и домати.


Состојки

Дровени Пиперки  по можност во ленти(затоа што свекрвата е добра домаќинка, Јас исвадив едно најлонче од од фрижидерот 😂😂).

150 гр виено сирење

Еден голем домат мелен или 350 ми домашен сос од домати.

Еден кромид древен во ленти  или праз (во Мексико користиме кромид но признавам, манџите со праз се многу повкусни).

Сол по потреба, Јас наредов една мала лажица.

Пиперките и кромидот ги пржиме на силен оган, ги додаваме доматите. Кога зовриваат доматите, се додава виеното сирење и се остава на тивко додека омекне сирењето. Пробаме за сол и манџата е готова.

Се јади со топли тортиљи, со макање или како фил за такос. Јас, на жал, не направив тортиљи и ќе мора да макам со тазе леб печен на дрва!

Coctel de Camarones- Коктел со Ракчиња

Мексико е огромна земја која се наоѓа исмеѓу Тихиот Океан, Мексиканскиот Залив и Карибското Море. Морските специјалитети се омилени не само во местата кој се наоѓаат блиски до морето туку и во внатрешноста од државата.

Еден омилен специјалитет е токму Coctel de Camarones (Koktel de Kamarones). Ракчињата имаат благ вкус на морска храна што е доста прифатлиб кај најмалите членови од фамилијата но и кај повозразните кој кај нас во Македонија често пати не се навикнати на некој по егзотични јадења.

За жежките денови од летниот период, вакви коктели се многу популарни. Како дете, често пати јадевме ракчиња на ваков начин, но мајка ми за жал не го правеше дома, туку не носеше во ресторан и тоа беше  и бидејки не сум од град блиску до морето морам да признавам дека повеќето од мојте сограѓани замо на ваков начин ги знаат ракчињата, но јас ке ви кажам во друга прилика уште некој други начини за нивната подготовка.

Состојки

400 гр Чистени Ракчиња
3          Домати (средна големина)
1          Авокадо
1 мал кромид или млад кромид
Коријандер (лист) или Магдонос
5 супени лажици кетчап
1 лимон ицеден
Сол
Свежи лути пиперчиња јалапењо, или било која друга лута пиперка фино сецкана.

1. Се става вода на оган со малку сол, ловоров лист, кромид и лук. Кога ќе соврие, се редат ракчињата од 3 до 5 минути да варат. Од ко ќе ракчињата добијат црвена боја  знаеме дека се варени и не треба да се преварат. Тогаш ги ваѓаме од водата и ги ладиме. Водата во која вареа јас ја чувам за рибна чорба, посевно е вкусна и искрено грев ми е да ја истурам. Ракчињата ги редам во замрзнувач за побрзо да остинат.

2. Еден домат се мели во влендер заедно со кетчапот и сокот од лимон. Во Мексико некој ја користат водата за сосот за коктелот, но затоа што за некој може да дојди премногу „морски“ вкус. Тука можете да додавате некој лут сос како што е Табаско, Хеинз или други.

3. Другите домати и кромидот ги сецкаме на мали коцки од 1 цм. За тоа подобро е да се користат домати што се здрели но усте јаки. Ако имаме меки домати тие се подобри за сосот што го праевме со блендерот.

4. Лутите пиперки ги сецкаме на зитни парчиња.

5. Коријандерот и Магдоносот ги дровиме фино.

6. Авокадото го сецкаме на парчиња од околу 1,5 или 2 цм. Едно авокадо доволно е за 400 гр ракчиња, но може да се реди и повеќе.

7. Ги мешаме сите состојки заедно и ги оставаме во фриџидерот или во замрзнувачот околу 30 мин.

Овој специјалитет се стави ладно и се сервира во Мексико со солени кракери со неуртрален вкус како оној од соленките, но мојте македонци овожаваат да макаат со леб!

Бидејки ракчињата се доста скапи кај нас, коктелот го сервирам како гарнир или предјаење осовено за периодот од Велигденските пости но во Мексико е главно јадење кој се сервира во високи чаши како оние што се користат за десерти. На тој начин многу е лично и ако го спремате за гости сигурно ќе ги изненадите!

АТОЛЕ- Atole

Атоле- Atole 

Топол напиток

Мексико е земја каде што зимата не е толку ладна како во Македонија, но зависно од регионот, зимките температури знаат да паѓаат под нула. За тие ладни денови атоле е еден кремаст топол напиток кој го овошаваат сите членови на семејството и кој е дел од прекрасната мексиканска кујна.

Зборот атоле доаѓа од Нахуатл (јазикот на ацтеките) "атоли", што значи "воден пијалок". Во времето на Ацтековската империја, атолето било обичен и многу популарен пијалок. Го готвеле од варенa пченка, која по варењето се мелела и се растворала со вода. Некогаш додабале мед, чили или какао (кој исто така потекнува од мојата земја).  Мора да завелешам дека пченката потекнува од Мексико и истата стигнала во Европа после шпанската окупација во XVI век.

По доаѓањето од Шпанците почнало да се користи млеко и да се додава суров шеќер од шеќерна трска.  Во денешно време користиме рафиниран шеќер и додаваме овошја како ананас, гуава, јагоди или ореви.  Можеме да постигниме пијалок со прекрасен арома и вкус додабајки ванила, која потекува од Мексико, цимет, бадем, портокалова или лимонска кора.

Суров шеќер. 

Текстурата на атолето е слична на онаа од густ салеп или топло чоколадо што купуваме во Македонија. Топлото чоколадо што се продава во Македонија, во Мексико го знаеме како atole de chocolate, или чоколадно атоле. Ако е направено по традиционален рецепт, се вика чампурадо (champurrado), кој може и да се купува од улични тезги.

Постојат многу различни начини да се направи овој топол пијалок. Атолето може да се готви со пченкарно брашно, овес, нишесте или ориз, само да се споменат неколку начини.

Вообичаено се користи тесто од пченка која се варела во вар (никстамализирана пченка). Но освен ако живејте во Мексико или во Централна или Јужна Америка, е тежко да се наоѓа такво тазе тесто. Вкусот што се довива со просецот на никстамализирање е исти како тој што се добива кога пченката ја вариме со пепел, како што уште прават многу жени во Македонија. Но да бидам искрена, сеуште немам провано да готвам атоле со таква пченка.

Еден друг начин да се готви атоле е со користење суво пченкарно никстамализирано брашно. Тоа значи врашно од пченка која била варена со вар. Во Мексико такво брашно се продава во пакувања но бидејќи тешко е да се добие во Македонија, јас ќе ви споделам рецепти со кој нема да има потреба од такво брашно.

Денес во маркетите и самопослуги низ Мексико достапни се кеси за готвење на вакви напитоци во раслични вкусови, како ванила, јагода, кокос и многу други. Во Македонија можеме да готвиме атоле како модерните домакинки во Мексико, ако една кеса од пудинг ја раствориме со поголема количина млеко од таа што е напишана на паковката. Така нема да довијеме пудинг, туку еден кремастен напиток кој ќе го пјеме исто како и милјони мексиканци го пијат секој ден.

Мајка ми не готвеше атоле многу често, но кога готвеше купуваше кесички за атоле. Почесто го пиевме на утро но некогаш и за времето на мериенда (мал оброк меѓу ручек и вечера) заедно со pan dulce (благ леб). Прв пат го провав вистинското атоле од една жена која одеше со еден термос низ тезгите од еден  огромен отворен пазар во градот каде што жибеев. Вкусот е многу богат кога се користи никстамализирано брашно, но за тоа ке мора да чекаме да имам прилика да експериментирам со пченка варена со пепел.

За сега, јас ќе ве научам да се готви  Atole de Elote/ Пченкарно атоле.

Аtole de Elote/ Пченкарно атоле. 

Состојки

2 чаши варена пченка (само зрната)
4 чаши млеко
3/4 чаша вода
1/2 стапче од цимет или цимет во прав по желба
7 супени лажици шеќер
5 супени лажици пченкарен скров (нишесте).

Оваа верзија на Atole користи свежа пченка и пченкарен скроб (нишесте), кој можете да го замените по една кеса од прашок за готвење на пудинг. Ако користете пудинг од чоколадо или ванила, можете да го додавате циметот, но со други вкусови не е препорачлив освен ако вас тоа ви се допаѓа. Вкусот на ванила можете да го добијете со екстракт, на македонскиот пазар најдобар што сум го нашла е од Др. Откер, и е достапен во сите маркети. Најдобро, се разбира, е да се користи оригинален природен мексикански екстракт од ванила. Исто така, можете да додавате кора од лимон или од портокал по ваша желба.

Начин на подготовка

1. Растворете го пченкарниот сков и шеќерот во водата  и тргнетего на страна.

2. Пченката се мели во влендер заедно со една чаша млеко. Се цеди во тенџере.

3. Во тенџерето ги додаваме останатите состојки и го ставаме на среден оган.

4. Мешаме постојано за да не се сапечи додека добијеме густина (+/- 15 мин.)



Јас обошавам да мешам со жица за матење бидејки немам molinillo, кој е еден алат што го користиме во Мексико за подготовката на топли пијалоци. Во секој случај, жицата за матење е многу ефиказна затоа што се исбегава да ни се истури течноста на шпоретот, помага да не се залепи на тенџерето и се добива по кремаста текстура.

Guacamole- Гуакамоле

Најпознатиот намас од мексиканската кујна е Гуакамоле. Станува звор за едноставен рецепт што може да се стави со многу раслични специјалитети како што се: Тортиља чипс (тотопос) начос, такос, кесадиљас, буритос и многу други. Но исто оди одлично  како намас со македонската кујна, со скара или едноставно во сендвичи или хамбургери. Мене ми е најомилен во кесадиљи и со скара.

Како дете памтам дека безброј пати сум помогнала со неговата подготовка, нај интересно веше да се толчи со вилушка.  Во регионот каде што живеев во Мексико многу често го правиме само со авокадо и сол, а посевно спремаме Пико де Гаџо.  Многу е лесно за праење но има неколку работи на кој треба да се внимава за тоа што ако не се јади одма, за кратко време оцрнува.

Во случај да се користи само дел од авокадото, немојте да го исвадите семето. Оставетего и покиетего авокадото со лупешката од користеното авокадо и потоа со фолија, но не може долго да остане така во фрижидер, за тоа користете го во рок од еден или два дена. Авокадото е најдобро кога е меко на допир но без да се познава каде што сте го фатиле. Добро авокадо се чустува слично на добра праска. Како и јаболката, еднаш да се удри и ке се расипи. За тоа, купете ги дури се зелени и покриетеги со хартија. Оставтеги во темно и свежо место, како што се просториите каде чуваме зимници. За гуакамолето или било што друго да е вкусно, мора авокадото да е здрело.

Состојки

2 авокада

1 мала лажица сок од лимета или лимон

1 мал домат

1 мал кромид

1 јалапењо чили пиперка или било која друга лута пиперка, жива

Сол

Коријандер или магдонос за украс


Прво ги сецкаме кромидот, доматот и пиперката. По тоа ги сечиме авокадата на пола по должина и ги ваѓаме семињата со помош од еден нож. Можете во видеото да ја гледате процедурата.

Со една лајца ќе ја извадите пулпата од авокадата и ке ја толчите со една вилушка.

Додавајте ги останатите состојки и сокот од лимон.  Сол се реди колку што ке се земи со два прсти.  Украсете со неколку лисија од коријандер или магдонос.

За да се оддолжи просецот на оцрнување, семето од едно авокадо можете да го ставите во садот заедно со гуакамолето, но ние тоа го правиме само ако не го сервираме веднаш, за тоа што гуакамоле на маса не може долго да остане!

Пико де Гаџо

Мексиканска Кујна е синоним на богати вкусови. На секоја мексиканска трпеза мора да има сос, која ке се стави на главното јадење или која ќе се реди во тортиљата. Но постојат и други работи со кој ги звогатиме нашите специјалитети во Мексико. 

Pico de Gallo

Една од нив е Пико де Гаџо (pico de gallo).  Pico de gallo значи буквално клун од петел, но нема ниту една допирна точка со тоа. Pico de Gallo  е една салата составена од домат и кромид сецкани на мали коцки (1 цм или помали). Зависно од регионот може да се додават раслични други состојки како чили, коријандер и во по модерно време, раслични семенки.

Никој не знае точно кој е потеклото на ова салата што се додава на многу други специјалитети како што се гуакамоле,  начос и моџетес, но знаеме дека се јади во цела територија на Мексико. Нејзиното име можеби е дадено затоа што храната наменета за овије птици изгледа исто како ова „мрзлива салса“. Да, повеќето од сосови во Мексико мора де се толчат по печењето на нивните состојки, иако не е комплицирано да се готват, сепак Пико де Гаџо е многу полесно да се сготви. Затоа во некој краеви го нарекуваат „salsa huevona" (салса гуевона), но внимавајте прет да го користите тој звор, затоа што малку е некоректен ;)

Во Македонија можеме словодно да ја правиме ова салата, која е многу освежителна осовено во летниот период.  Свежиот кориандер не е задолжителен и морам да признавам дека на членовите од мојата македонска фамилија не им се допаѓа многу кориандерот, затоа не го мешам туку ставувам замо за мене.

Во Мексико користиме јалапењо чили или серано, но тие ретко можеме да ги наоѓаме во Македонија. Наместо нив, можеме да користиме било која друга лута пиперка свежа.

Состојки
1 голем домат
1/3 од  бел кромид
1/4 чаша свеж кориандер
1 мала лута пиперка, по можност темно зелена.
1/2 лимон, по можност зелен
Сол

Начин на готвење
Доматот. кромидот  и лутата пиперка се сецкат на мали коцки од 1 цм или помали. Кориандерот се сецка многу ситно.  Мешаме се во еден сад, додаваме сол и малку лимон.

Ова салата може да се сервира како гарнир со:

Quesadillas
Totopos- Tortilla Chips
Molletes

Кесадиљи ( Quesadillas )

Ако немаш време да готвиш нешто специјално, кесадиљите се еден супер избор. Кесадиљите се еден едноставен и лесен мексикански специјалитет  што Мексико најчесто се готви со тортиљи напраени од пченично брашно, но затоа што низ македонските маркети само се достапни пченични тортиљи, ние ќе ги готвиме со нив.



Пченичните тортиљи најчесто се консумираат во северниот регион на Мексико. Многу се слични на питите без квасец што ги наоѓаме во Турција и во арапските земјии. И има една причина за тоа: житото стигнал во Америка во времето на Шпанската колонизација а Шпанија била окупирана од муслиманска област од 711  до 1492 година од нашата ера. Исто така, меѓу шпанците колонизатори имало и ебреји кој ја смениле верата по католичката. Претешно тие се населиле на северот од Мексико за времето на колонизацијата и со нив ја донезоја пченичната пита, што во новиот свет се претворила во Тортиња, иста како пченкарната тортиља што ја јаделе индијанците прет инвазијата од Шпанија.



Во Мексико има една голема дискузија околу што е кесадиља и што е тако. Во мојот крај, кесадиљите секогаш имаат кашкабал или сирење (    queso), но во Мексико Сити, кесадиљата може да е со било што внатре освен кашкавал.





Состојки

8 Пченични Тортиљи

250 гр рендан кашкавал на собна температура



Начин на готвење



На една тава за палачинки се топлат тортиљите на среден оган.

Средина од секоја тортиља се полни со кашкавал

Се дипли тортиљата на пола и се носи повторно на тавата додека почнува да се гледаат мали златни точки во тортиљата. Кашкавалот мора де се топи.



За да не оладат кесадиљите, зтави ги на една дебела памучна крпа диплена, тоа ке помогне и за да не се исушат прет да се јадат.



Кесадиљите можес да ги сервираш со:

Гуакамоле

Салса

Пико де Гаџо

Толчен грав

Мексикансka Кујна: немерливо културно наследство

Кога некој дознава дека сум мексиканка многу често ми се доставени  два прашања: дали ти недостига Мексико и дали е точно дека многу јадите луто во Мексико. Одговорот на тие прашања е да.   Но не секој мексикански специјалитет мора да е огон лут!

Често готвам мексикански специјалитети. И ако многу е тешко да се наоѓаат некој состојки, сепак  е можно да се ужива бистински мексикански вкус во Македонија.

Мексиканската кујна е многу богата, но и раслична забисно од регионот. Мексико припаѓа во Северна Америка и е голема земја со вкупна површина од 1.972.550 км2 (15то место по големина на површината којашто ја зафаќа). Со други звороби, тоа е да собериме заедно површината од Германија, Франција, Шпанија, Португалија, Италија и Белика Британија. Во Мексико живеат 127,5 милиони луѓе, со раслични традиции, расличен начин на живот и дури со раслично етничко потекло. Сето тоа ја прави мексиканската кујна уникатна на светот.


Мексиканска кујна е знак на вогатсво по вкус и традиција. За тоа е признаена како една од најбогатите на светот. Се разликува од други по големиот број на зачини, мешавина од вкусови и богатиот избор на специјалитети: од морска храна до месни производи, од обичен зеленчук до ретките печурки од планините, мексиканската кујна има нешто да ги изненади сите членови од вашата фамилја.

На една традиционална мексиканска трпеза не може да фалат пченка, грав и, се разбира,  убав лут сос. Пченката се користи најчесто за готвењето на добропознатите тортиљи, но и за многу други специјалитети што ке ве научам да гответе. А што се однесува до гравот, се користи  како и во Македонија, или столчен како гарнир со ориз на страна. Доматот и кромидот се многу важни состојки заедно со лутите пиперки (чили). Тие се користат како состојки во многу специјалитети но и како сос. Сосови и тортиљи мора да се ставени на маса за секој оброк, како што се прави со лебот во Македонија. Тортиљите се готват со пченично или со пченкарно врашно. Тие што можеме да ги купуваме во Македонија се од пченично врашно, но вкусот е многу различен од домашните мексикански тортиљи.

Во Мексицо се користат многу зачини: кромид, лук, црн бибер, оригано и се разбира, чили. Има многу сорти, но најкористен е јалапењо чили. Овој чили може да се користи печен, во туршија, жив, рендан, мелен, дровен, во сос, цел, полнет, печен или како дел од специјалитетот.

Голема штета е да се мисли дека мексиканската кујна е составена од такос, начос и бурито. За тоа сакам да споделам што јадиме во Мексико и да ја промовирам бистинската мексиканска кујна, она што бабите не научија да готвиме за секојдневната трпеза.

Појадок (desayuno)

И ако се помалку луѓе имаат време да седнат на трпеза од сабајле, поголемиот број на мексиканци се трудат да јадат нешто лесно, колку да не се почни денот со празен стомак. Пиеме кафе, овошен сок, најчесто од портокал, млеко, топло чоколадо или атоле, кој е еден топол густ пјалок со раслични вкусови, како цимет, чоколадо или ванила. Топлото чоколадо што го пијеме во Македонија или салепот би биле најслично нешто на мексиканскиот атоле. Јадиме pan dulce (сладок леб), или овошје. 

Pan Dulce by Angélica Portales

Во поголемите градови денот почнува многу рано и има многу улични тезги каде што може да се јади нешто уште од 5 или 6 наутро. Во ваквите тезги се многу популарни утринските такос (tacos mañaneros). Тие се тортиљи полнети со манџа, а манџите варираат многу од град до град и од тезга до тезга. 

Утрински Такос

Ужина (аlmuerzo)

Во работната недела е тешко да се наоѓа време за ужина пред ручек за тоа што паузите на работа претежно се за ручек и почнуваат од 12:30 на пладне. Сепак, тие кој имаат време, имаат голем извор на специјалитети што се нудат во сите ресторани,но и се готват во секој дом. Станува збор за јајце на око со доматен сос, кајгана со најразлични состојки, или chilaquiles (чилакилес) кој се сецкани тортиљи пржени сервирани со сос, ситно сецкано пилешко месо со рендан кашкавал. Во многу градови, за утрото после ноќна забава, ужината задолжително содржува шкемве чорба (menudo).

Ручек (Comida ) 

Во многу градови од Мексико сеуште луѓето можат да ручат дома бидејки паузата трае од 2 до попладне. Сепак модерниот начин на жибот го има сменато ова и се сголемува бројот на луѓето кој мора да ручат на работа или во ресторани.  За викендот, најтрадиционално е цела фамилија да се собери и заедно да готват скара. Ручекот го почнуваме со супа или крем супа (sopa aguada o crema) a потоа следува дневниот специјалитет, кој се состој од глабно јадење и една или две гарнитури. Месото се готви на плотна или во манџа со густ сос и се сербира со ориз и столчен грав.  Честопати имаме грав на страна, но ретко е главно јадење.  Салатите се секогаш достапни на мексиканските маси, заедно со сосовите и тортиљите. После ручек секогаш има место за десерт: сутлијач (arroz con leche),  неаполитански флан (flan napolitano), желе (gelatina) и многу други за кој ке ве научам во овој блог. Тортите и колачите почесто се јадат заедно со кафе или чај како Merienda, кој е оброк исмеѓу ручекот и вечерата.

Merienda  

Ова е време за кафе, за благо и за муабет со добро дружтво. Тортите, колачите и pan dulce се најчестите избори за Мериенда. Толку големо значење го има овој оброк, што честопати роденденските забави се нарекуваат Мериенда. Во зимскиот период, топлото чоколадо (кој во Мексико не е густ) е дел од овој оброк.



Бечера (Cena)

Ако вечераме дома, сигурно домаќинката ке не изненади со тоа што останало од ручекот. Честопати вечераме готово јадење од улични тезги, од тамали (tamales)   до такос. Тамалите се почестии за утринските часови во многу градови, но толку се вкусни што ретко кој ги одбива и за други оброци. На суб лист од пченка се мачка пченкарно тесто, се полни со манџа, се витка и се вари многу сати. За разлика од утринските такос, на вечер почесто се јадат такос полнети со месо на скара ситно сецкано. На крај се дополнат со свеж кориандер, кромид и сос.


Овие се само кратки црти на мексиканската кујна, се надевам дека ке уживате во следните постови каде што ке ве претставувам вистинските специјалитети од мојот роден крај.